Ես ամուսնացած էի, մտածում էի, որ մարդս ինձ անսահման սիրումա ու աչքերս փակ հետն ապրում էի։ Մերս մինչև ամուսնանալս էլ դեմ էր իմ ու մարդուս հարաբերություններին։ Միշտ կասկածանքովա վերաբերվել իրան, չի վստահել ու ինձ էլ խորհուրս էր տալիս, որ աչքս վրան պահեի։՝
Մարդս գործի բերումով երկրից հաճախ էր բացակայում։ Էն ժամանակ միամիտ էի ու մորս ասածներին ուշադրություն չէի դարձնում։ Բայց մերս կարողացավ աչքերս բացել ու մի օր իրա խորհրդով, երբ մարդս գործուղումից տուն եկավ, կարկածներից դրդված հեռախոսը ստուգեցի ու պարզեցի, որ ինձ դավաճանում էր։
Ինքմ էլ արդարանալու համար, ինձ մեղադրում էր, որ իրեն երեխա չէի կարողանում պարգևեի ու իրան էլ իմ հետ պահող ոչինչ չկար։
Երկու տարի անցավ մեր բաժանումից, վերջերս մի տղամարդու հետ եմ ծանոթացել։ Մի փոքր համակրում եմ, բայց լուրջ հարաբերությունների պատրաստ չեմ։ Իմացել էի, որ ինքը ինձնից բաժանվելուց հետո սիրուհու հետ էլ ամուսնացելա։ Մի քանի ամիս անց էլ երեխա ունեցան։ Պարզ դարձավ, որ էդ անբարոյականը դիտմամբ հղիացել էր, որ մարդուս իրա կողքին կարողանար պահեր։ Երկուաին էլ մինչև հոգուս խորքը ատում էի ու որոշեցի, որ էլ դրանց անձնականով չէի հետաքրքրվելու։
Ես փորձում էի մոռանալ, բայց էդ դավաճանը իր ոտքով եկավ մոտս։ Պիտի տեսնեք, թե ինչ թախծալի տեսարան էր սարքել մոտս, ոնց էր ուզում, որ հետ ընդունեի։ Իմացել էր, որ սիրելի կինը իրան խաբել էր ու զուգահեռ ուրիշի հետ հանդիպել։ Երեխան էլ դչանիցա ունեցել ու խաբել, որ իրանց երեխանա։ Էդ տականքն էլ վազել էր մոտս, ասում էր, որ հասկացելա, թե ես ով եմ իրա կյանքում ու ուզումա, որ ներեմ։ Բայց ես մինչև հիմա, ոչ մի արածը չեմ մոռացել ու երբեք էլ չեմ ների դրան։