Ձեր ուշադրությանն ենք ներկայացնում Ջեկի Չանի խոսքը ուղղված հայերին հանձինս ընկեր Արթուր Սարկիսայնի, ով հանդիսանում է Պիկ Ժամ ֆիլմաշարի և Ջեկի Չանի այլ ֆիլմերի պրոդյուսերը, Շառլ Ազնավուրի ում հետ պատիվ է ունեցել հանդիպելու ու առհասարակ հայ ժողովրդի և նրա յուրահատկությունների վերաբերյալ։՝
Գիտեք, ես իմ ստեղծագործական գործունեության ժամանակ շատ ու տարբեր պրոդյուսերների հետ եմ աշխատել։ Բայց Արթուրի հետ հանդիպելուց և համգործակվելուց հետո, ես կարող եմ վստահ ասել, որ նրա հետ անհնար է չհաջողելը։
Բարեբախտաբար, ես առիթ եմ ունեցել աշխարհի տարբեր ազգերի հետ շփվելու, տարբեր հանրահռչակ ու տաղանդավորներին տեսնելու և զրուցելու, սակայն հայերը, չգիտեմ ինչպես բայց մի տեսակ ուրիշ տպավորություն են թողել ինձ վրա։ Նրանք տարբեր են շատ տարբեր աշխարհից։
Դեռ վաղ տարիքից ես սիրել եմ երգ երաժշտություն, իսկ այդ դեպքում չճանաչել և չսիրել Ազնավուրին, իհարկե աններելի հան ցանք է։ Գիտեք, երբ մենք ինչ-որ առիթով հանդիպեցինք, նա ինձ մի բան ասաց, որից ես շատ ոգևորվեցի ու իսկապես հպարտացա.«Գիտես Ջեկի, քո ֆիլմերում, թեպետ շատ են բուռն կռվի ու մենամարտի տեսարանները, սակայն ես թոռներիս թույլ եմ տալիս, որ դիտեն դրանք, իսկ գիտես թե ինչու՞։ Քանզի դրանք միակ մենամարտերն են, որտեղ միշտ հաղթում է ժպիտն ու բարությունը:
Հայերը մարտիկներ են, պայքարը նրանց գենի մեջ է դրված։ Նրանք շատ բարի են, չափից դուրս բարի և ներողամիտ։ Իսկ այս աշխարհում բարությունը այդքան էլ չի անցնում։ Բայց, ես շատ ուրախ եմ, որ նման խելքի և մտքի տեր ժողովուրդը, ինչպիսին, որ հայերն են, միևնույն շարունակում են մնալ և լինել բարի։