Ես մորս հետ չեմ շփվում, մենք կարող ենք երեք ամիսը մեկ զանգել միմյանց, ու էն էլ ինչ-որ պատճառով։ Երկրորդից մինչև 9-րդ դասարան ապրել եմ տատիկիս հետ, հետո գնացել եմ քաղաք նրա մոտ։
Ես երեք տարի ապրել եմ նրանց հետ կատարյալ սարսափով, սպասել եմ փողոցում, որպեսզի չխանգարեմ խորթ հորս քունը:Հիմա ամեն ինչ լավ է, նեղացածություն չկա, բայց ընդհանապես նման չենք ընտանիքի ։
Ես չեմ ուզում ու իմաստ չեմ տեսնում այս ծանոթության մեջ, բայց ամուսնուս ծնողները անպայման ուզում են ծանոթանալ
Օգ մերոնց հետ, իսկ ես քանգամ չեմ ուզում, նրանց հրավիրել հարսանիքիս:նեք ինձ որոշել, թե ինչ անել: