Տղես արդեն 35 տարեկան ա, բայց չի ամուսնանում, ասում ա՝ քո հետ մի տանը ուրիշ մարդ չի կարա ապրի ու ձգի, նենց եմ ամուսնանալու, որ գնամ, ուրիշ տեղ առանձին ապրեմ:
Տենց ասում ա, բայց գիտեմ, որ հիմա ինքը հնարավորություն չունի գնա ու առանձին ապրի, վաղ թե ուշ ամուսնանալու ա ու էտ աղջիկն էլ մեր տանն ա ապրելու:
Նենց չի ես վատն եմ, որ ինձ սաղ տենց են ներկայացնում, բայց եթե իմ հարսը փնթի ու լելոտ էղավ, սաղ անդադար տունը թափած ու կեղտոտ էղավ, այ էտ դեպքում ես ուղղակի իրան կբմբլեմ, որովհետև իմ տանը միշտ մաքուր ու պարիադկի վիճակ պետք ա լինի:
Նենց որ նենց չի, որ ես դև եմ, բայց բաներ կան, որ ուղղակի չեմ կարա հանդուրժեմ: