Ես այլևս չգիտեմ, թե ինչպես բացատրեմ ամուսնուս, որ ես նրա վրա չեմ բարկանում, որպեսզի նա հասկանա:
Ամեն ինչ սկսվեց ծանոթ ընկերությունում համատեղ հավաքներից։ Մի կռվարար կին, ինձնից չամաչելով, սկսեց կառչել ամուսնուցս, նա անհանգստանալու տեղիք չտվեց և անմիջապե նրան ուղարկեց գրողի ծոցը։
Հետո ես գնացի խոհանոցում գտնվող տան տերերին օգնելու, և երբ վերադարձա, պարզվեց, որ այս անձը կրկին կպչում էր ամուսնուցս իսկ, ամուսինս էլ նրա հետ կռվում էր, որ հեռու մնա, ու վիճաբանության ժամանակ անմիջապես չնկատեց ինձ։ Ես լուռ կանգնեցի սենյակի շեմին ու դիտեցի այդ ամենը։
Երբ գնացինք այնտեղից, ամուսինս որոշեց ինձ հետ լուրջ խոսել, բայց մենք խոսելու բան չունենք, գիտեմ, որ նա ոչ մի ամոթալի բան չի արել։