Չի օգնել հարազատների հիվանդ երեխային
Երբ ես փոքր էի, ընտանեկան տոնին, իմ հեռավոր ազգականներից մի աղջիկ վերցրեց իմ սիրելի տիկնիկին խաղալու և հետ չտվեց: Հարազատները հարուստ են, աղջիկն ինձնից ընդամենը 2 տարով էր փոքր ու վերցրեց տիկնիկը, որ նվիրել էր հանգուցյալ մեծ մայրս։ Ես ատում էի այս հարազատներին։Որովհետև անգամ երբ լացում էի, հետ չտվեցին։
Երբ արձակուրդներին ավելի ուշ խաչվեցինք, մի երկու անգամ լսեցի, թե ինչպես են կատակում մորս մասին, որ նա 2 երեխա ունի օտարերկացուց (ով մեզ շատ է օգնում), իսկ երրորդը՝ հարբեցողից։
Տիկնիկս վերցրած չափահաս աղջկա ընտանիքը վթարի է ենթարկվել, նրա 3-ամյա դուստրը դուրս է թռել մեքենայի նստատեղից ու վնասել դեմքը։ Երեխայի կյանքին վտանգ չի սպառնում, սակայն պահանջվում է պլաստիկ վիրահատություն։ Նրանք օգնություն են խնդրում բոլոր հարազատներից, այդ թվում՝ ինձանից, քանի որ չեն ցանկանում վաճառել մեքենան։ Ես հրաժարվեցի։ Չեմ էլ փոշմանում։