Էս հարսս լրիվ կոբրայա, չնայած ինչ կոբրա էսի բեթարա, պատուհասա ես չգիտեմ։ Թե ասա տղես ուր էր նայում, որ սրան տուն բերեց։ Ուղղակի ես էլ տղուս խաթր դրա արածների վրա աչք եմ փակում, ասում եմ դե ջհանդամ, կարևորը տղիս սիրումա։
Ես չաման տանել չեմ կարողանում, հարսս էլ շատ լավ գիտի, ամեն անգամ ասում եմ։ Բայց միշտ ճաշերի մեջ իմ ինադու լցնումա, ասումա՝ վայ մոռացել էի, բայց դե ես էշ չեմ ամեն ինչ շատ լավ հասկանում եմ։ Մի 2 օր առաջ բռնեցի դրա ամանի մեջ սոխ լցրեցի, դա սոխից զզվումա ու մոտը ալերգիայա տալիս։ Էդ ճաշը կերավ ու վատացավ։ Հաջորդ օրը ասեցի՝ սրանից հետո զգույշ կլինես։