Մարդս որ խմում ա, լրիվ իրան կորցնում ա: Սկեսում ա ասել ու պատմել նենց բաներ, որ չպետք ա օրինակ էտ մարդկանց մոտ ասի, ես էլ չեմ կարում նենց անեմ, որ չխմի, սկսում ա ճվճվալ վրես:
Էն օրը ծնունդին խմեց ու սկսեց մեր նեց անձնականից պատմել, թե ոնց ենք էրկու օր առաջ կռվել, որովհետև ասել եմ հաց բեր, մոռացել ա բերի ու սկսել ենք դրա համար կռվել: Հետո էլ ասում էր, թե ինչեր եմ ասել:
Սաղ ծիծաղում էին, ես էլ չգիտեի ամոթից գլուխս որտեղ մտցնեմ: Էրեկ կռվեցի հետը, ասեցի՝ ինչի էիր տենց բաներ ասում ու խնդիրն էն ա որ ինքը ոչ մի բան չէր էլ հիշում դաժե:
Չգիտեմ արդեն ինչ անեմ, ամոթ ա: